Unesco
Eerder deze maand werd het Openluchtmuseum Bokrijk voor de tweede maal door UNESCO geaccrediteerd als expertorganisatie voor advies en dienstverlening in de werking van de UNESCO-Conventie voor de bescherming van immaterieel cultureel erfgoed (2003). De bekendmaking vond plaats tijdens de twaalfde bijeenkomst van het Intergouvernementeel Comité voor de bescherming van immaterieel cultureel erfgoed, die van 4 tot 9 december bijeenkwam op het eiland Jeju in Zuid-Korea. De hernieuwing van deze accreditatie is een mooie erkenning van de inzet van het museum op het vlak van ICE en maakt dat Bokrijk onder andere kan optreden om adviserende diensten aangaande ICE te verlenen op lokaal, landelijk en internationaal niveau. Bokrijk ontving in 2010 voor de eerste maal deze erkenning en zetelt eveneens in de expertencommissie ICE van de Vlaamse Overheid.
UNESCO erkent, met de Conventie uit 2003, niet-tastbare gebruiken ook als erfgoed. Het niet-tastbaar of immaterieel erfgoed gaat in eerste instantie over tradities, feesten, dansen, rituelen, verhalen, ambachten en geneeswijzen. Ze geven uiting aan een culturele identiteit en diversiteit. UNESCO kent daarbij een belangrijke rol toe aan NGO’s en andere intermediaire spelers zoals Bokrijk waarbij de participatie van communities voorop staat. De beoefenaars of dragers van het erfgoed, de erfgoedgemeenschap, zijn immers de ‘eigenaar’ van het erfgoed. Immaterieel erfgoed zit bij de mensen zelf, bij zij die het doen en beleven.
Immaterieel cultureel erfgoed, de verhalen en expertise maken deel uit van de Bokrijk-collectie en lopen als een rode draad doorheen de werking van het museum. Niet alleen wordt er actief ingezet op ICE, het is ook de doelstelling de werking meer zichtbaarheid te geven en dit in samenwerking met talrijke partners uit de erfgoedsector. Onze integrale werking rond vakmanschap, BKRK, is hier een mooi voorbeeld van.
Binnen het nieuwe Cultureel-Erfgoeddecreet dd. 24.02.2017 zal Bokrijk onder de naam CRAFTS. een nieuwe aanvraag indienen voor een landelijke dienstverlenende rol rond vakmanschap, waar immaterieel-erfgoedwerking in belangrijke mate deel van uitmaakt. Ook op dit vlak heeft de accreditatie door UNESCO een belangrijke signaalwaarde.